تأثیرحضور والدین بر میزان ترس و همکاری کودکان ۶-۴ ساله مراجعه کننده به بخش کودکان دانشکده دندان پزشکی اصفهان

مقدمه: ترس و اضطراب ناشی از خدمات دندان پزشکی باعث کاهش همکاری کودک حین درمان می شود. از آن جایی که بسیاری از والدین تمایل به همراهی با کودک در اتاق درمان دارند؛ این پژوهش به بررسی تأثیر حضور والدین بر میزان ترس و همکاری کودکان 6-4 ساله مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی اصفهان پرداخت. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 50 کودک مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی اصفهان که در دامنه سنی 6-4 سال بودند و تجربه قبلی دندان پزشکی نداشتند و از نظر جسمی و ذهنی سالم بودند انجام شد. پس از تقسیم تصادفی به دو گروه، در گروه اول والدین در تمام مراحل کار کنار کودک حضور داشتند. در گروه دوم، 25 کودک بدون حضور والدین درمان شدند. میزان همکاری کودک با ایندکس فرانکلدر حین درمان و میزان ترس کودک توسط پرسش نامه (children feer schedule survey-dental subscale) cfss-ds پس از اتمام درمان سنجیده شد. برای مقایسه میانگین نمره ترس از آزمون t-test؛ برای مقایسه میزان همکاری از آزمون  mann-whitneyو نیز برای بررسی رابطه میان نمره ترس و میزان همکاری از ضریب همبستگی spearman استفاده شد. 05/0 > p value معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره ترس در گروه با والدین40/6 ± 60/26 و در گروه بدون والدین 61/10 ± 80/28 بود. از نظر آماری ارتباط معنی داری بین حضور والدین و نمره ترس کودک طبق شاخص cfss-ds و همکاری کودک وجود نداشت. به ترتیب  (79/0 و 37/0 = p value) و نیز بین میانگین نمره ترس و میزان همکاری همبستگی زیاد اما معکوس وجود داشت (783/0 = r و 001/0 > p value). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، حضور والدین تأثیری بر میزان ترس کودک و همکاری او با دندان پزشک ندارد.